Poem: Two Things I Like The Most

-

पोखरा र ऊ

मलाई बर्खाको पानीमा रुझ्न मनपर्छ
उसलाई शिशिरको न्यानो घाम ताप्न
मलाई दुईचारजना जम्मा पारेर मस्त गफ हाँक्न मनपर्छ
उसलाई  घण्टौसम्म किताबमा डुबी एकान्तमा बस्न।

उसलाई आलु पनि उसिनेको मनपर्छ
अनि परवलको तरकारी भने पछि हुरुक्कै
छक्क पर्थेँ अनि सोध्थेँ, "परवलको तरकारी?"
अनि ऊ मुसुक्क हाँस्दै ,"अँ, परवलको तरकारी!" भन्थ्यो
उसलाई अचार मन पर्दैन रे तर चट्नी मनपर्छ
अनि म फेरि अर्को पटक छक्क परेँ।

उसलाई चिकेन  फ्राइड सी म:म: मनपर्छ भन्दा
बल्ल मलाई अलिक राहत मिल्यो
अनि मैले ," धन्न प्रभु!" भनेँ
त्यही म:म: मात्र थियो हामी दुबैलाई मन पर्ने
जुन डोरी बन्यो हामी दुइलाई मायामा बाँध्ने
सोच्दा पनि हाँस उठ्छ
तर खै यस्तै भयो।

मसँग बोल्दा खित्का छोडेर हाँस्छ
यस्तो लाग्छ वर्षौंसम्म अड्किएको मुस्कान फुस्कियो
मेरो पागलपनमा हाँस्छ मेरो नादानपनमा हाँस्छ
अनि भन्छ दुनिया यसरी चल्दैन कान्छी
अनि म केही नबोली मनमनै सोच्छु
"तिमी हाँस्न त हाँस्यौ नि कमसेकम"।

अजीब अजीब नाम राखिदिन्छ मेरो
खै रिसाउनु की खुसी हुनु
लेख्न हुन्थ्यो तर लाजै मर्दो छन् सबै
कहिले काहीँ त दुईटा पागलहरु भेट भएकोजस्तो लाग्छ
तर दुबैजना एकदम अलग
दुइटैको पागलपन पनि बेग्ला बेग्लै
तर फेरि दुबै उस्तै
अर्धपागल।

 उसलाई रातिको २ बजे उठेर 
अण्डा चाउचाउ खानु पर्छ
त्यो पनि चम्चाले हुन्न काँटै चाहिन्छ
अनि हरेक पटक उसको काँटा हराउँछ
मेरो टकटाइमको आधा घण्टा त 
उसको काँटा खोज्दै सकिन्छ
अनि फेरि दुनियाभरिको कुरा याद हुन्छ उसलाई
तर टकटाइमको पिनकोड, अहँ!
हरेक पटक मैले भनिदिनु पर्छ।

भर्खरै फ्रेन्च भाषा सिकेछ
त्यही भाषामा नानाथरी बडबड गर्छ
न केही बुझ्नु मैले
त्यही पनि सुन्दिरहन्छु
अनि फेरि आफै अङ्ग्रेजीमा उल्था गर्छ
किन भन्दा मलाई फ्रेन्च सिकाको रे।

 ऊ पोखराको हो
पोखराभन्दा तर ऊ नै राम्रो छ
उसलाई काठमाण्डूभन्दा बढी पोखरा मनपर्छ रे
अनि पोखराभन्दा बढी म
मलाई पनि पोखरा असाध्यै मनपर्छ
अनि आफूभन्दा बढी ऊ।

 -Martina Dhana Gautam

Comments

  1. Saubhagya MallaJune 9, 2019 at 4:44 AM

    Totally stunned! You nailed this one. You have a beautiful story, if this is a real one.

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

Poem: A Letter To The Love Of My Life

-
Image
Hey Love, I don’t know what do I call you, I never felt comfortable Calling you by your name. I hope you’re reading this, Cause there’s no other way Through which I can tell you How much I’ve loved you, And how much I love you. The first day I met you, I felt like I found that anonymous soulmate  About whom I had written earlier. You came in front of me Exactly like I had thought you would, Suddenly and when I expected the least. I don’t know how and when I fell in love with you. May be it was when  I was enjoying my first cup of tea of the day And you were staring at me from the corner. Or may be it was when  I was behind you on your bike for the first time On that cold winter evening  That my hands were freezing  And you asked me to put them in your pockets And I hesitantly and happily glided them in. Or may be it was when you were comfortable  To share your weaknesses with no one but me. ...
Read more

Poem: Late night thoughts

-
सुन्यता म लेख्थेँ, धेरै लेख्थेँ चाहे खुसी व्यक्त गर्न होस् चाहे दुख चाहे पीडा व्यक्त गर्न होस् चाहे सुख चाहे प्रेम व्यक्त गर्न होस् चाहे घात चाहे जित व्यक्त गर्न होस् चाहे मात ती सबै भवनाहरु बिच एउटा छुट्टै भवना छ सुन्यता जब खुसीको आकाशमा उडिरहदा, कसैले जमिनमा नमज्जाले बजार्छ, तब दुख्छ शरीर, मुटु चाहे जे होस् बरु दुखाइ जीउँदै रहदा उठ्न मन लाग्छ उठेर फेरि उड्न मन लाग्छ तर जब दुखाइ साथै मन मर्छ तब तिमी सून्य हुन्छौ जुन अवस्थामा लडेको थियौ त्यही अवस्थामा पडिरहन्छौ समयले जुनै घाउ निको पार्छ, मान्छु म तर जब घाउ गहिरो हुन्छ तब निको हुँदा दाग बस्छ मुटुको चोट अलि बेग्लै हुन्छ त्यहाँ दाग हैन खाल्टो पर्छ थाहा छ खाल्टो छ तर त्यस्लाई पुर्न मन छैन त्यही हो सुन्यता खुसी हुँदा दिल खोलेर हाँसिन्छ पिडामा बरु भक्कानो फुटाइ आँसु झारिन्छ सुन्यता अलग छ न त यसले हाँस्न दिन्छ, न त रुन भावनाबिहिन हैन, यो पनि एउटा भवना हो मौसमसरि भावना बद्लिन्छ तर सुन्यता अलि बेग्लै छ "कोमा" भनिन्छ नि, त्यस्तै हुन्छ सुन्यता आसपासको कुराको खबर त छ, प्रतिकृया दिन सकिन्न समग्रमा भन्नू पर्दा जीउँदो लास ठिक त्यस्तै हुन...
Read more